test ΑΙΘΕΡΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ
Menu
Your Cart

ΑΙΘΕΡΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ

ΑΙΘΕΡΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ
-10 %
ΑΙΘΕΡΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ
Μετάφραση: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

Μυθιστόρημα, 288 σσ.: 12.50 x 19,70 εκ.
© LOGGIA P.C., 2023
ISBN 978-618-86331-3-1
19,80€
22,00€
Χωρίς ΦΠΑ: 19,80€

Δεκαέξι διηγήματα αυτοβιογραφικά, πνευματώδη, ενίοτε λυρικά, διεισδυτικά, με καυστικό χιούμορ, αυτοσαρκασμό. Αιθέριοι κόσμοι κατοικημένοι από πνεύματα και δυνάμεις αόρατες, όσο και πραγματικές, μάλλον. Αν το φαινομενικά ασήμαντο, επιδέξια αφηγημένο, γίνεται σημαντικό, τότε η πρόζα της Τολστάγια αναδεικνύει το «οικουμενικό αίνιγμα» για τις χαμένες κάλτσες στο πλυντήριο, αλλά και τη νοσταλγία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα ή τη γλυκόπικρη αναπόληση του πατέρα. την «ποίηση της δωροδοκίας» στη μετασοβιετική Μόσχα ή μια σουρεαλιστική παραβολή για τη δουλεία και τη δυστυχία της αφθονίας των καταναλωτικών αγαθών. Τα ευφάνταστα στοχαστικά σλάλομ ανάμεσα στο «Μαύρο τετράγωνο» του Μαλέβιτς και στα καταθλιπτικά επεισόδια του Λεβ Τολστόι διαδέχονται προκλητικά ανθρωπολογικά πορτρέτα σύγχρονων μοναχικών Ρώσων και Δυτικοευρωπαίων ή η σπαρταριστή υπόθεση εργασίας μιας Ιταλίας που λείπει από την υδρόγειο. Ιστορίες από την οικογενειακή ντάτσα, μια τσεχωφική πινακοθήκη προσώπων που παραθερίζουν στις εξοχές του Λένινγκραντ, ταξίδια και βιώματα από το Παρίσι, τη Ραβένα, τις ΗΠΑ και το Πρίνστον, την αγαπημένη της Κρήτη. Η Τολστάγια, δισέγγονη του Αλεξέι Νικολάγεβιτς Τολστόι, διαθέτει συγγραφικό έργο ευρέως αναγνωρισμένο και μεταφρασμένο, ενώ διακρίνεται για την παρεμβατική πολιτική της στάση σε εκπομπές στη ρωσική τηλεόραση και αλλού.

Η   π η χ τ ή


Είναι αλήθεια πως πάντα τη φοβόμουν, από παιδί. Φταίει που δεν τη φτιάχνουν έτσι τυχαία, όποτε να ’ναι, αλλά όλο και συχνότερα την Πρωτοχρονιά, στην καρδιά του χειμώνα, στις πιο σύντομες και σκληρές μέρες του Δεκέμβρη. Σκοτεινιάζει γρήγορα, γύρω από τα φανάρια του δρόμου το φως μοιάζει να έχει αγκάθια: Πρόκειται για την απόλυτη παγωνιά. Αναγκάζεσαι να αναπνέεις μέσα στα γάντια σου. Το κρύο σε χτυπάει στα μηνίγγια και μουδιάζει τα μάγουλά σου. Ε, ναι, αυτό είναι: Πρέπει να ετοιμάσεις πηχτή – από το όνομα και μόνο πέφτει η θερμοκρασία της ψυχής σου και δεν υπάρχει καμία μαντίλα με γούνα, γκρίζα, από το Όρενμπουργκ που να σε σώσει. Πρόκειται για θρησκεία – για το βράσιμο της πηχτής. Είναι η ετήσια θυσία, μόνο που δεν ξέρεις σε ποιον, δεν ξέρεις προς τι. Δεν ξέρεις και τι θα γίνει αν δεν τη φτιάξεις. Για κάποιον λόγο, όμως, πρέπει. Πρέπει να περπατήσεις μέσα στην παγωνιά μέχρι την αγορά την πάντα μισοσκότεινη, την πάντα κρύα. Να περάσεις μπροστά από τις γαβάθες με τις πίκλες, μπροστά από τα γιαούρτια και τo ανθόγαλο που μοσχοβολάει κοριτσίστικη αθωότητα, μπροστά από το στρατιωτικό άγημα από πατάτες, ραπανάκια, λάχανα, να περάσεις μπροστά από τους λόφους με τα φρούτα, μπροστά από τους φάρους των μανταρινιών και να φτάσεις στην πιο απομακρυσμένη γωνιά. Εκεί που βρίσκεται το κούτσουρο κοπής του κρεοπώλη, το αίμα και τα τσεκούρια. «Φωνάξτε τη Ρωσία να πάρει το τσεκούρι». Να, εκείνο εκεί, τον μπαλτά που χώνει τη λεπίδα του στο κούτσουρο. Ήρθε η Ρωσία, διαλέγει η Ρωσία ένα κομμάτι κρέας. «Ιγκοράκο, κόψε τα πόδια για την κυρία». Ο Ιγκοράκος σηκώνει τον μπαλτά: γκαπ! Ξεχωρίζει τα άσπρα πόδια της αγελάδας, κόβει τα μπούτια. Μερικοί αγοράζουν κομματάκια από τη μουσούδα –τα χείλια, τα ρουθούνια–, και κάποιοι που τους αρέσει η σούπα χοιρινού παίρνουν γουρουνίσια ποδαράκια, εκείνα με τις μικρές, παιδικές οπλές. Φοβάσαι να τα πιάσεις αυτά, να αγγίξεις το κιτρινωπό τους δέρμα – και αν κάποιο για απάντηση σου κάνει χειραψία; Δεν έχουν πεθάνει εντελώς, αυτό είναι το θέμα. Αφού δεν υπάρχει θάνατος, μπορεί να είναι πετσοκομμένα, σακατεμένα, μπορεί να μην μπορούν να πάνε πουθενά, ούτε καν να συρθούν, μπορεί να είναι σκοτωμένα, αλλά δεν είναι πεθαμένα. Ξέρουν καλά πως έχεις έρθει γι’ αυτά.
Ετικέτες: ΑΙΘΕΡΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ