test ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ
Menu
Your Cart

ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ

ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ Βιβλία
-10 %
ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ

Ποίηση, 119σσ.:
200γρ., 12.50 x 19.70 εκ.
© LOGGIA P.C., 2023
ISBN 978-618-86331-4-8
11,70€
13,00€
Χωρίς ΦΠΑ: 11,70€

Τα ποιήματα αυτού του τόμου είναι ασκήσεις στη γλώσσα και ξεκίνησαν πριν από πέντε δεκαετίες. Πολλές φορές, αποτέλεσαν τον πυρήνα μιας ταινίας, μιας σκηνής ή ενός πλάνου. Πιο συχνά, αυτονομήθηκαν. Δημοσιεύονται για πρώτη φορά.


T o   κ α λ ο κ α ί ρ ι


…καθώς κατέβαινα καλοκαίρι ροβολώντας προς τη θάλασσα
      σηκώνονταν
εσκόνη και μυρωδιά από θρούμπι μεθυστική και άσματα
λαϊκότροπα αναμέλπονταν ολόγυρα – ανέμπνευστα αλλά
      με πρόθεση καλή
να τραγουδήσουν τα με γάλα πάθη – κι αυτό μετράει συνεχίστε
συνεχίστε πάω να ρίξω μια βουτιά κι αν δεν φανώ σημαίνει
      χόρτασα τον ήλιο
τη βουή το γάλα τα τραγούδια και ξέμεινα κάτω
                                                                               να χαζεύω
                                                                                                   το βυθό…




Σταμάτης Πολενάκης, Για το «Κυπαρίσσι του βυθού» του Νίκου Κορνήλιου, “frear.gr”, 21.09.2023

Θα χαρακτήριζα, αν μου επιτρέπεται, τον Νίκο Κορνήλιο σαν έναν παρατηρητή που γνωρίζει ότι όσο βαθιά κι αν βυθίζεις το βλέμμα σου στην πραγματικότητα του κόσμου, ποτέ δε φθάνεις στ’ αλήθεια πουθενά και όλα ξαναρχίζουν από την αρχή και όλα μοιάζουν σαν τις μαγικές εικόνες της ερήμου, αφού όπως ο ίδιος γράφει: Ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο διαρκώς αλλάζουν θέση. Ή σ’ ένα άλλο ποίημα στο οποίο φαίνεται να μιλά από το σταυρό ένας ηττημένος και παραιτημένος Χριστός: Να μετέχεις στα φαινόμενα και ταυτόχρονα να τα παρατηρείς. Τετέλεσται. Έκανα ό,τι μπορούσα. 


Η   χ α ρ ά   μ α ζ ε ύ ε τ α ι   κ ά τ ω   α π ό   τ α   έ π ι π λ α


Χραπ! Πυκνώνω τον πόνο ζώντων και τεθνεώτων σε όλους
τους χρόνους, σε όλους τους τόπους της γης. Ο Πυκνωτής
μου δίνει ένα συμπαγές διάφανο σφαιρίδιο διαμέτρου
0,9 mm. Πυκνώνω και τη χαρά. Τίποτα, ένας ελάχιστος
κόκκος σκόνης, αόρατος σε γυμνό οφθαλμό. Τοποθετώ το
σφαιρίδιο δίπλα στις φωτογραφίες των αγαπημένων και
στρώνομαι στη δουλειά. Κάθε τόσο ρίχνω μια ματιά. Πάω
αργά για ύπνο. Την επομένη το πρωί δεν είναι εκεί. Θα το
έριξε το γατί παίζοντας. Ψάχνω στο πάτωμα, κάτω από τα
έπιπλα. Καλά. Θέλει ηλεκτρική σκούπα. Πότε μαζεύτηκε
τόση σκόνη;