ΚΡΙΤΙΚΗ Βιβή Γεωργαντοπούλου, Σκοτεινό νερό, “Λέσχη ανάγνωσης του Degas”, 08.11.2020
Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή, μυστηριώδης και εξαιρετικά πειστική και ο αναγνώστης παραμένει εντός της μέχρι τέλους, νιώθει ότι βρίσκεται εκεί, στην βουτηγμένη στα νερά Νάπολη του 1969,ότι βυθίζεται στην νοσηρότητά της ακόμα κι όταν ο Πουλιέζε τον επαναφέρει στην αναγνωστική του πραγματικότητα καθώς σμιλεύει το κείμενο με την εναλλαγή των συναισθημάτων της τοπικής κοινωνίας: η θυμηδία για τα πραγμένα της δημοτικής αρχής διαδέχεται την αγωνία τους για τις πνιγμένες φωνές κι αυτή με τη σειρά της δίνει την αφηγηματική σκυτάλη στην ελπίδα ότι θα ξαναβγεί ο λαμπρός ναπολιτάνικος ήλιος τους και ούτω καθεξής. Όσο για την έκδηλη θεατρικότητα του κειμένου του Πουλιέζε (ο οποίος αγαπούσε το θέατρο και είχε δηλώσει ότι θα ήθελε να ασχοληθεί μ’ αυτό) είναι ακριβώς ό,τι δίνει το πολύ ιδιαίτερο ύφος σε όλη την ιστορία καθιστώντας την και διαχρονική. Περισσότερα...